PRAWO cz.4
146/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że kiedy ktoś przeszkadza mu, wtedy postanawia nieustannie zaprzeczać
147/ Nie ma wolności człowiek postępować tak , że kiedy ktoś przeszkadza mu, wtedy postanawia nieustannie zaprzeczać lub postanawia - 'poprzednio przestał, kiedy powiedziałem mu 'to i to', powtórzę więc to samo'
148/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że gorączkowo poszukuje sposobu, by zamknąć drugiemu usta
149/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że tworzy o drugim falszywą negatywną opinię niepodbudowaną faktami
150/ Nie ma wolności człowiek uważać, że życie to miejsce prób, szkoła , a działanie to ćwiczenia , bez zobowiązań i bez winy, dyktowane swobodną fantazją
151/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że kiedy odebral już swój dział , tak długo zwiększa potem swoje zaslugi , umniejszając zaslugi innych, aż widzi ponownie, że mu się jeszcze należy
152/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że tak dlugo szuka wad w kimś, aż utwierdzi się w przekonaniu, że atak jest jedynie słusznym postępowaniem - pomija przy tym zalety drugiego i czynniki łagodzące opinię o nim
153/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że uzmysławiając sobie swój błąd w postępowaniu z kims skierowuje swoją złość z tego powodu na niego
154/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że wyławia ze strumienia życia zdarzenia sprzyjające zamykaniu się na drugiego, dążyć tak do skostnienia stosunków, bo to daje wygodę i zwalnia z ryzyka odpowiedzialności za drugiego
155/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że traktuje drugiego jak wroga z domniemania jedynie
156/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że sam czerpie z aktywności innych ale im nie oddaje swojego z kolei zaangażowania w sprawę, kooperuje tylko z 'większymi' od siebie
157/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że inicjuje atmosferę uniesienia w sprawie, inni potem w niej trwają, kiedy on w tym czasie 'powraca na ziemię'
158/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że 'używa' drugiego do przywrócenia sobie potencjalu życia jego kosztem
159/ Nie ma wolności człowiek traktować innych tak, że 'kto się do mnie zbliży, ten zginie jeśli zechcę, na każdego znajdę sposób'
160/ Nie ma wolności człowiek myśleć o innych : 'będziecie robić tylko to, co ja zechcę, taki jestem ,wiem to o sobie '
161/ Nie ma wolności człowiek działać myśląc : 'w moim towarzystwie życie zamiera, ludzie przestają działać'
162/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że myśli : 'biorę sobie kogoś, to wtedy robię z nim co chcę, jest moją własnością'
163/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że stwarza aurę tajemniczości z zamiarem niewyjasniania, dla zdobycia przewagi i stąd władzy
164/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że 'chodził po gzymsie podwieszony niewidzialną nicią', teraz uchodzi za bohatera i czerpie z tego korzyści
165/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że tak planuje przyszłość, by ewentualne ujawnienie diałań przestepczych i wynikające stad pretensje móc zamienić w żart, choć całość działań płynie u niego z rachuby na korzyść
166/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że kiedy przeczuwa zbliżanie się czasu pretensji ze strony drugiego, wówczas ruga go za byle co, byle te pretensje odsunąć
167/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że myśli on o innych : 'co niechętnie ode mnie przyjmują, to wkomponowuję w regulamin, w procedurę'
168/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że przyłapany na nieudanym działaniu skrywa intencje celowości psucia i mówi 'dajcie mi czas a zobaczycie poprawę' - działa źle planowo
169/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że przyłapany na psuciu skrywa intencje celowości psucia , a jako punkt obrony wysuwa prawo wolności osobistej do takiego działaniu, sugerując tym działanie pozytywne choć nieakceptowane
170/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że przyłapany na nieudanym działaniu nie skrywa intencji psucia ( i tak sobie to zaplanowal), mówi 'stało się, nie cofniecie tego, i tak jestem niezastąpiony'
171/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że myśli : 'wiem co lubisz w innych, więc to udaję, śmiejąc ci się w nos i już nie wystąpisz przeciwko mnie'
.172/ Nie ma wolności człowiek postępować tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawę
173/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawę i ponadto podejmuje próby tuszowania, udając dobry stosunek do drugiego
174/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawę z symulowaniem trudności procesu przemiany
175/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawęi udaje zmartwienie - 'coś się święci', ma przeczucie katastrofy ( katastrofy zaplanowanej przez niego jako ucieczka przed wykryciem przestępstwa )
176/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawę 'mozoli się' , a tu 'nieoczekiwanie' katastrofa
177/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawę - 'mozolenie się, siny z wysiłku'
178/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawę - 'mozolenie się, siny z wysiłku, furia rozpaczy'
179/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działa przestępczo do momentu napotkania oporu, ustępuje wtedy na przeczekanie, podejmuje działanie inaczej - po pierwszych pretensjach , a przed wznowieniem oporu symuluje poprawę z zaskoczeniem - 'co się stało ! ? - zdziwienie, bezradność'
180/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że działając w sprawie celowo powoduje drobne kolizje, by odwrócić uwagę od zamierzonych działań niszczących
181/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że swój egoizm i samowolę skrywa pod płaszczem uprzejmości
182/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że swój egoizm i samowolę skrywa pod płaszczem eleganta, ' światowca'
183/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że swój egoizm i samowolę skrywa pod płaszczem uprzejmości i dyryguje energicznie innymi
184/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugim tak, że swój egoizm i samowolę skrywa pod płaszczem uprzejmości i dodaje do tego udawanie cierpienia w służbie innym
185/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje : 'ze mną zyskacie'
186/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje : 'ze mną zyskacie' i roztacza wizję bogatej przyszłości dodając: 'nie wolno tego bogactwa roztrwonić' , stąd wnioskuje dalej konieczność oszczędzania
187/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje : 'ze mną zyskacie , a tych którzy podejdą konsumpcyjnie, tych usuniemy '
188/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje : 'ze mną zyskacie' , i wymyśla ideał państwa szczęśliwości przy założonym wymogu oszczędzania
189/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje :'ze mną zyskacie' , i wymyśla ideał państwa szczęśliwości przy założonym wymogu oszczędzania, i utrwala ten model wymyślając sposoby , i stosuje je
190/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje 'ze mną zyskacie' , i wymyśla ideał państwa szczęśliwości przy założonym wymogu oszczędzania, i utrwala tego model wymyślając sposoby , i stosuje je , i dodaje : 'robię błędy jak każdy człowiek, bo jestem spośród was'
191/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje 'ze mną zyskacie' , i wymyśla ideał państwa szczęśliwości przy założonym wymogu oszczędzania, i utrwala tego model , wymyślając sposoby , i stosuje je , i dodaje : 'jestem skromny, nie hulam'
192/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje 'ze mną zyskacie' , i wymyśla ideał państwa szczęśliwości przy założonym wymogu oszczędzania, i utrwala ten model , wymyślając sposoby , i stosuje je , i dodaje : 'pragnę szczęścia dla wszystkich'
193/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje 'ze mną zyskacie' , i wymyśla ideał państwa szczęśliwości przy założonym wymogu oszczędzania, i utrwala ten model , wymyślając sposoby , i stosuje je , i dodaje : 'wycofałem się z życia, bo jestem ponad przeciętność'
194/ Nie ma wolności człowiek postępować z drugimi tak, że skrywając egoizm i samowolę pod płaszczem światowca dodaje 'ze mną zyskacie' , i wymyśla ideał państwa szczęśliwości przy założonym wymogu oszczędzania, i utrwala ten model , wymyślając sposoby , i stosuje je , i dodaje godny 'image' , tworzy go na pokaz, choć wycofał się z życia publicznego
195/ Nie ma wolności człowiek skupiać się na drugim tak, by wywołać u niego niepokój ruchowy, automatyzm